Gündem

http KIRLANGICIN ÖLÜMÜ Bir baba ve çocuğu p arkta yürüyorlardı. Çocuk şımarıkça babasını çekiştiriyordu. Ne görse almak istiyor, babası da onu hiç kırmıyordu. -Ben biricik oğlumu üzer miyim hiç! Her istediğine kolayca ulaşan bir çocuğun nasıl doyumsuz olacağını ve büyüdükçe ya bencil ya da en ufak bir sorunda mutsuz, asabi olacağını düşünmüyordu bile. Çikolata, dondurma, oyuncak derken, çocuğun gözü yemyeşil dallara konup-kalkan güzel kuşlara takıldı. Babasının çocukluğunda yaptıklarıyla ilgili anlattıkları aklına geldi; -Baba sen çocukluğunda sapanla kuş avladığını söylemiştin ya! -Evet, köydeyken sapanla çok kuş avlamıştım. Çocuk ağaçtaki kuşları gösterdi; -Ben de senin gibi avlanmak istiyorum. Adam güldü; -Yok be oğlum, elimizde sapan görürlerse kızarlar. -Bana ne, bana ne! Ben de sapanla kuş avlayacağım. Adam bir iki vazgeçirmek istedi ama şımarık yetiştirdiği çocuğunun vazgeçmeyeceğini hemen anladı. -Tamam, ben çevredeki oyuncakçılarda sapan va...

Başlama : 25-05-2007 20:20 Saçlarına epey kır düşmüş, 45-46 yaşlarındaki adam, markette ürkek adımlarla dolaşıyor, alışveriş yapıyordu. Ama dikkatli bir göz için, sıkıntısı hemen belli oluyordu; raftaki çikolataya elini bir uzatıyor, bir çekiyordu. Rafa uzanmış kolunu, sanki karıncalar ısırıyordu. Beyninin sıkıştığını hissetti. Zorlukla uzandı, çikolatayı ekmeklerin yanına bıraktı. “ Benim suçumu çocuklar çekmek zorunda mı! Semih’in canı çeker. Yusuf kocaman oldu ama onun da canı çeker ” diye düşündü. Oysa dün geçici de olsa rahatlamıştı, yüzü gülmüştü. Küçük çocuğu Semih’in, uzun süredir, ön tekeri inik halde öylece kalmış bisikletini tamir ettirmişti. Sonunda utana çekine bisikletçiye götürmüştü. Utana-sıkıla “ Şimdi param yok, tamir etseniz de, başka zaman ödesem olur mu?” diye soruşu, yeniden canlandı gözünde. Yeniden aynı sıkıntıyı çekti, yeniden bunaldı. Bisikletçinin önce şaşkın, sonra müşfik bakışı ; “ Teker patlağını ilk defa veresiye yapıyorum ” deyip, gülümseyişi, son...